Categorie: ICSI

Een broertje of zusje voor Vik? (deel 2)

Een reactie plaatsen

hope

We hebben er de hele week een heel goed gevoel over. Het voelt goed, dit zou zo maar eens waar kunnen zijn, een broertje of zusje voor Vik. Stiekem fantaseren we er al een beetje over. Hoe leuk & bijzonder zou dat zijn? Nog een klein wonder?
Maar aan de andere kant weten we ook dat het ‘te mooi om waar te zijn’ is.
Echt heel veel geluk hebben we in deze niet altijd gehad, maar toch blijven we altijd positief. We weten immers ook dat het wel kan. Dat helpt ons ook wel om de hoop te houden. Ondanks dat het zo goed voelde en we er veel vertrouwen in hadden,
gaat het helaas naar een goede week toch weer mis.

Ik ben op het werk en merk dat het misgaat. Wat een ontlading, zo veel verdriet, leegte, pijn, ik voel alles door elkaar. Ik wil naar huis, bij mijn gezin zijn. Zo fijn dat dit op deze momenten mogelijk is. Die avond zijn we met ons gezinnetje samen, we huilen, praten, gewoon even samen zijn.
Het besef dat dit onze laatste cryo was komt hard aan, dit was het.
Als we nu nog een tweede kindje willen, zullen we weer van voor af aan beginnen.
Een heel nieuw traject vol met spanningen, pijn, spuitjes, hormonen, verdriet, hoop en angst. We hadden zo gehoopt dat ons het hele traject nog een keer bespaart zou blijven.
Verdriet, boosheid, angst, het voelt ook als een soort falen, waarom willen de embryo’s toch steeds niet innestelen?
Wat was het mooi geweest als we zwanger waren geworden via deze cryo’s, de soort tweeling broertjes/zusjes van Vik. Dit was zo bijzonder geweest en fijn natuurlijk.

Lees verder →

Advertenties

Een broertje of zusje voor Vik? (deel 1)

1 reactie

984db550eed623d31e0a22a84ce80032
Het is begin 2017, onze zoon Vik wordt bijna 1 jaar, jeetje wat is het eerste jaar snel gegaan. Ik herinner me als de dag van gisteren dat hij geboren werd, dat eerste huiltje, de eerste keer dat we je zagen, het is en blijft zo bijzonder. Wat zouden we dat nog graag een keer meemaken.
Mark en ik beginnen langzaam weer te denken en praten over een tweede kindje.
Nooit hadden we gedacht hier over na te kunnen denken, we zijn immers zo gezegend met een gezonde zoon. Dit had ook heel anders kunnen verlopen, daar zijn we ons heel erg van bewust.
Maar hoe mooi en bijzonder zou het zijn om Vik een broertje of zusje te kunnen geven.
Het idee alleen al maakt ons zo trots en blij.

We hebben nog 4 cryo’s die op ons liggen te wachten in het ziekenhuis, uit de vorige ICSI behandeling, dezelfde als waar Vik uit onstaan is. Hoe bijzonder zou dat zijn?
Eerst hebben we een verwijzing van de huisarts nodig, voelt vreemd, maar als de regels zo zijn, dan is het zo. Ik bel de huisarts en vertel dat we voor een tweede kindje willen gaan. Gelijk stuurt hij een verwijsbrief door naar de afdeling fertiliteit. Al snel worden we gebeld en mogen we starten met de eerste cryo poging, zo fijn!
Lees verder →

Never give up Hope!

1 reactie

14713588_10210408990079436_2832280631017775219_n

Week van de vruchtbaarheid

Het is alweer een tijdje geleden, maar ik vond dit toch wel echt een moment om weer eens een blog te schrijven.

Komende week is het de week van de vruchtbaarheid. (31 Okt- 6 Nov)
Tijdens deze week word er aandacht gevraagd voor de (nog onvervulde) kinderwens.
Wat doet dit met jou en je omgeving. Door over dit onderwerp te praten, willen we proberen om het taboe rondom vruchtbaarheidsproblemen weg te halen. Helaas rust er nog steeds een taboe rond dit onderwerp. Inmiddels zijn het in Nederland 1 op de 6 stellen die dealen met vruchtbaarheidsproblemen, wat enorm veel is.
Jammer, daarom dat er nog steeds een taboe op rust.
Het zou zo veel beter zijn om openheid te krijgen.

14732162_1246158708763355_2022907216647871580_n

 

Zelf zijn wij altijd heel open over onze reis…
Lees verder →

A beautiful year

2 reacties

32f69b47abcddc568dfb875a83ff9648

Vandaag is de laatste dag van het jaar 2015…
Wow, wat was dit een top jaar, zeker een jaar wat wij nooit zullen vergeten!
Ik ga in deze blogpost nog eens even terugkijken op een aantal bijzondere, mooie en emotionele momenten van dit jaar!

Begin 2015 begonnen we weer met volle moed aan onze 2e ICSI poging.
Alle spuitjes weer verzameld en elke avond prikken maar…
Jeetje als ik daar op terug kijk… wat heb ik toch veel spuitjes gezet.
In Maart was het dan zover… er waren genoeg eiblaasjes, tijd voor de punctie.
Deze keer zag ik daar best wel tegenop, omdat ik wist wat me ongeveer te wachten stond. Gelukkig ging het goed en werden er weer een aantal eicellen gevonden.
Ook het zaad was goed om een ICSI behandeling uit te voeren.
Dan volgen er weer spannende dagen, zou er een bevruchting plaats vinden en zo, ja hoeveel embryo’s zouden er zijn.
Gelukkig hadden we weer een mooie score.. 6 embryo’s.
Eentje zou gelijk terug geplaatst worden en de andere 5 werden ingevroren.
Super blij waren wij weer met dit resultaat, toch weer een aantal goede kansjes!
Lees verder →

20 weken update!

4 reacties

IMG_5165

Wow, we zijn op de helft van de zwangerschap!!
Afgelopen week hebben we de 20 weken bereikt.
Dit wilde natuurlijk ook zeggen dat ons de spannende 20 weken echo te wachten stond. Hier hebben we de laatste weken zo naar toe geleefd, vol spanning.
Omdat we via ICSI zwanger zijn werd het bij ons de wel bekende GUO. 
(Geavanceerd ultrageluid onderzoek: Omdat er door de ICSI behandeling iets meer kans is op eventuele afwijkingen, doordat de ‘natuurlijke selectie’ weg valt, wordt er vaak een GUO uitgevoerd, bij een GUO wordt iets specifieker gekeken naar eventuele afwijkingen. Verder is er geen verschil met een gewone 20 weken echo.)
Lees verder →

From the outside looking in…

1 reactie

IMG_5176

Vaak heb ik al geschreven over hoe wij zelf onze “fertiliteits reis” hebben ervaren.
Hoe het voor ons was en waar en hoe wij ergens weer de hoop & het geloof vandaan haalde… Het verhaal vanaf de binnenkant…
Maar hoe is het als je van de “buitenkant” mee kijkt?

Ik vroeg mijn tante een stukje te schrijven over hoe zij onze reis ervaren heeft en hoe het is om van dichtbij een koppel met vruchtbaarheidsproblemen te volgen.

Het is een mooi stuk geworden, heel dankbaar!
Hier volgt het stukje geschreven door Adrienne Mathijssen.
Lees verder →

Don’t be ashamed of your story, it wil inspire others

2 reacties

153814e3446b8c5ea2169960945d8b9d
Zullen we er voor gaan schat?!
Dit zeiden mijn man en ik 3,5 jaar geleden tegen elkaar. We hadden samen een grote droom, een kindje van ons samen, dat zou ons mooie leventje helemaal compleet maken.
 Zonder over enige problemen na te denken stopte ik met de pil en begonnen we aan onze reis. 
(niet wetende dat deze wel eens wat langer zou kunnen gaan duren)
Na een aantal keer proberen nog geen resultaat, maar we wisten dat het ‘ontpillen’ lang zou kunnen duren, dus zochten daar niets achter. Het komt vanzelf wel een keer goed.

Tot het voor ons gevoel toch niet meer goed voelde… We hadden sterk het gevoel dat er iets mis was, en dit was ook zo! Het is fijn dat we er op tijd achter kwamen en al vrij snel naar de fertiliteit afdeling mochten om alles na te laten kijken.
Onderzoeken hier en daar… Tot die ene dag… De dag die we nooit meer gaan vergeten. De uitslag: 
Zwanger worden zou niet zo makkelijk worden… We hebben hulp nodig. 
Deze dag voelt aan de ene kant al zoooo lang geleden, maar aan de andere kant voelt het ook als gisteren dat we daar samen zaten en ons lot te horen kregen.

Lees verder →

Looking back, going forward…

Een reactie plaatsen

4e96dd95766a44e8e1a75a4f927a8805

Inmiddels is onze droom werkelijkheid geworden en mogen wij vol trots zeggen dat we al bijna 14 weken zwanger zijn van ons 1e wondertje…
Wij zijn natuurlijk helemaal in de zevende hemel en zo intens gelukkig dat ons wondertje ons gegund is… Toch blijft het lastig om helemaal uit de “Fertiliteit bubbel” te komen. We hebben inmiddels afscheid genomen van de afdeling voortplantingsgeneeskunde, maar toch zullen wij onze reis daar nooit vergeten.

In 2013 zijn wij terecht gekomen in de vreemde wereld van vruchtbaarheidsbehandelingen! Onderzoeken hier, testjes daar, bloedprikken hier en gesprekken daar… heen en weer tussen verdriet, hoop, blijheid en teleurstellingen.
Ik weet het allemaal nog als de dag van gister! 

Het is me nog vreemd om “gewoon” gezellig over mijn zwangerschap te praten, ik voel me nog altijd een beetje ongemakkelijk… dit komt (denk ik) doordat ik zo gewend was om liever niet over zwangerschappen, baby’s enz. te praten. 
Hier werd ik vaak zo verdrietig van. Gelukkig gaat het al steeds beter & vind ik het super leuk om bezig te zijn met alles wat komt kijken bij onze zwangerschap!
Toch voel bij ieder blij woord wat de wens mama’s en papa’s kunnen voelen … Ik voel de pijn en de eenzaamheid die bij vruchtbaarheidstrajecten komt kijken. Er is maar 1 ding wat zij en wij maar al te graag willen… en voor sommige lijkt dit nog zo ver weg en voelt het als een oneindige, eenzame strijd!
Mij heeft het altijd erg geholpen om toch zo positief mogelijk in het traject te blijven staan, hoe verdrietig, boos of teleurgesteld wij dan ook waren, ik probeerde altijd iets positiefs op te pakken zodat we weer door konden & samen sterk stonden.
En ook al voelt het als een eenzame strijd, weet dat je echt nooit alleen bent!
Blijf altijd in je dromen geloven!!

We weten dit maar al te goed… nooit hadden we durven dromen dat er nu een klein wondertje in mijn buik aan het groeien is! Woorden kunnen niet beschrijven hoe intens gelukkig wij ons nu voelen!
(nu hoor ik je al zeggen: “lekker makkelijk praten, ze is nu zwanger!!”) 
Dit zou ik ook gezegd kunnen hebben, maar weet dat het echt niet makkelijk praten is… 
Wij zullen altijd blijven onthouden hoe veel pijn en teleurstelling dit traject gebracht heeft, maar nu vooral ook heel veel geluk & blijheid. “Looking back, going forward!”
Wij zullen voor altijd dankbaar zijn voor de mogelijkheden die fertiliteit artsen ons hebben geboden. En we genieten nu vooral van deze bijzondere tijd… ook al is en blijft het enorm spannend!;-)

Herkend iemand dit gevoel? Dat je nooit echt helemaal uit de “fertiliteit” bubbel komt…

Never give up hope… miracles happen every day!

897b11f24b3f38d5b42288701725610f

You can read about it…

Een reactie plaatsen

quote

Wil je wat meer informatie over vruchtbaarheidsproblemen, of verhalen lezen van stellen die zelf door de malle medische molen zijn gegaan?
Er zijn al een hoop boeken uitgebracht…
Zeer interessant en vaak ook mooi om te lezen, hoever stellen willen gaan voor hun grootste droom!
Zelf heb ik ook al boeken gelezen en haalde er vaak hoop uit. Het gaf weer de nodige kracht om verder te gaan. 

Bij bol.com hebben ze diverse boeken over vruchtbaarheidsproblemen in het assortiment.

Verhalen van stellen die zelf door de malle medische molen zijn gegaan, of boeken over wat vruchtbaarheidsbehandelingen inhouden.

Vruchtbaarheidsbehandelingen, onvoorwaardelijke liefde & hoop!

Boeken over vruchtbaarheidsproblemen

We made a wish…

Een reactie plaatsen

fe04a34bf5b52d7db68ffb096139d3fc

Wat een spannende weken waren dit weer…
We waren de 2 wachtweken na de terugplaatsing al een aantal keren gewend, maar deze weken waren nog veel spannender. Zou het allemaal wel goed zijn? Ben ik echt zwanger?
Natuurlijk weten we dit al wel, maar we wilde toch wel heel graag de bevestiging van een echo.
Ik voel van alles rommelen in mijn buik, ben veel moe, heb redelijk wat acne op mijn gezicht en moet echt op tijd iets eten om de misselijkheid tegen te houden. Dit zijn toch echt wel zwangerschaps symptomen, dus het zal wel goed zijn, toch??

Woensdag 29 Juli was het dan zover… Onze eerste echo!!
Wat een spannende dag, gelukkig hadden we al om 9 uur onze afspraak.
De nacht daarvoor zo slecht geslapen, alleen maar liggen woelen, piekeren en misselijk liggen zijn;-) Ik was dan ook erg blij toen het ochtend was en het zo ver was voor onze afspraak.
We waren op tijd… zo benieuwd!!!
Onze namen werden weer geroepen, maar deze keer voelde het toch anders…
Eenmaal bij onze arts binnen, zei deze: Zullen we maar eerst even kijken??
Uh ja heeeeel erg graag, we houden het niet meer van de spanning!!!
Er werd ons toch nog even gezegd, dat het nog redelijk vroeg was en we misschien nog geen kloppend hartje zouden kunnen zien, dit was ons al eerder verteld, dus hier hadden we ons al op ingesteld.
Toen was het moment daar….De eerste echo, daar zagen we voor de eerste keer ons kleine wondertje, de tranen liepen over onze wangen, wat een mooi, bijzonder en emotioneel moment!
Hier hebben we het allemaal voor gedaan, ons eigen kleine mooie wondertje!!
En yes, onze arts zag ook gelijk een mooi kloppend hartje, wow!!! Zo klein, zo mooi, zo van ons!!
Onze dag kon niet meer stuk, geweldig!!! We hebben nu de eerste foto van ons kleintje, zo bijzonder! We zijn ECHT zwanger, en zijn nu 7 weken, onze uitgerekende datum is 16 Maart 2016!!
Dit was de bevestiging die wij zo nodig hadden, om het echt te kunnen geloven. Nu echt genieten!

Na de echo werd er besproken hoe nu verder te gaan.
We worden gepromoveerd, zo als onze arts het noemde, dit is het afscheid op de voortplantings- geneeskunde afdeling, en vanaf nu mogen we naar de verloskunde afdeling Livive!
Oh yes, dit voelt zo goed! De arts wenste ons een hele mooie zwangerschap toe en was ook echt super blij voor ons!!
Ik had als bedankje nog een kaartje meegenomen voor alle medewerkers van de afdeling.
Want wat zijn wij dankbaar voor alles wat ze voor ons gedaan hebben, alle goede zorgen en steun tijdens dit moeilijke traject. Wij waarderen dit zo, en mogen nu mede dankzij hen gaan genieten van ons wonder!! Wij zullen dit nooit maar dan ook nooit vergeten!!
Onze arts vond dit erg leuk en bedankte ons, ze zei: Hier doen wij het voor!!

We mochten gelijk even langs de Livive afdeling om ons aan te melden, geweldig!
Daar stonden we dan in de lift, nog helemaal in de 7e hemel, het is waar, we mogen naar de verloskundige!! Daar werden we nogmaals gefeliciteerd en in het systeem gezet.
Komende donderdag 6 Augustus hebben we onze intake, hier hebben wij zo’n zin in!
We krijgen dan ook weer even een echo, fijn weer even ons kindje bekijken, hihi 🙂

Nu gaan we echt genieten op onze roze (of blauwe) wolk!!

Twinkle twinkle little star,
Do you know how loved you are!!

5c0ac775c0488d550d36cb6923ed7488